1. วัตถุรุ่นเก่าที่ค้นพบในประเทศไทย (ต่อ)

พระพุทธรูปประทับยืนเอียงตนแบบตริภังค์

  
     นอกจากนั้นยังได้ค้นพบพระพุทธรูปอินเดียแบบคุปตะอย่างแท้จริง ซึ่งอยู่อายุอยู่ราวพุทธศตวรรษที่ 9-11 ส่วนมากเป็นขนาดเล็ก อาจเป็นของที่พ่อค้าชาวอินเดียนำเข้ามา เป็นต้นว่า พระพุทธรูปยืน สัมฤทธิ์ สูง 10.5 ซม. ขุดพบที่พระปฐมเจดีย์ และอีกองค์หนึ่งเป็นพระพุทธรูปสลักด้วยศิลาทรายแดง ประทับยืนแบบตริภังค์ (ยืนเอียงตน) ครองจีวรห่มคลุมไม่มีริ้ว บ้างแนบติดกับพระองค์ แสดงปางประทานพร สูง 16 ซม. ขุดพบที่ตำบลเวียงสระ อำเภอบ้านนาสาร จังหวัดสุราษฎร์ธานี

พระพุทธรูปสัมฤทธิ์ สูง 20.5 ซม.

      นอกจากนี้ก็ยังมีพระพุทธรูปสมัยหลังคุปตะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 11-13 ซึ่งค้นพบที่ตำบลพงตึกเช่นเดียวกับตะเกียงโรมัน  พระพุทธรูปองค์นี้แต่เดิมเชื่อกันว่าเป็นแบบอมราวดี เพราะครองจีวรเป็นริ้ว แต่ปัจจุบันเชื่อกันว่าน่าจะเป็นแบบหลังคุปตะมากกว่า เพราะว่าขอบจีวรที่ตกลงมาจากข้อพระหัตถ์ซ้ายนั้นตกลงมาเป็นเส้นตรง นอกจากนั้นยังเห็นได้จากด้านหลังขององค์พระพุทธรูปว่าเมื่อชายจีวรพาดผ่านพระอังสาซ้ายแล้ว ได้นำกลับมาพันรอบพระกรซ้ายอีก มิได้ปล่อยให้ตกลงไปยังข้อพระบาทตามแบบการครองจีวรในศิลปะแบบอมราวดี